26 Δεκεμβρίου 2014

Οι 20 διάσημοι πίνακες των Χριστουγέννων

20 πίνακες διάσημων ζωγράφων που έχουν ως κύριο θέμα τους τα Χριστούγεννα. Δείτε μέσα σ αυτούς και ποιος είναι ο πιο διάσημος ελληνικός χριστουγεννιάτικος πίνακας
 Pieter Bruegel ο πρεσβύτερος
Pieter Bruegel ο πρεσβύτερος
Paul Gauguin 1894
Paul Gauguin 1894
κάλαντα - Nikolai Pimonenko
κάλαντα - Nikolai Pimonenko
Τα παιδιά προσμένουν τη γιορτή - Theodor Hildebrandt
Τα παιδιά προσμένουν τη γιορτή - Theodor Hildebrandt
Salvador Dali - 1946
Salvador Dali - 1946
παραμονή Χριστουγέννων - George H.Yewell - 1863
παραμονή Χριστουγέννων - George H.Yewell - 1863
παραμονή Χριστουγέννων - Stanhope Alexander Forbes - 1897
παραμονή Χριστουγέννων - Stanhope Alexander Forbes - 1897
Χριστουγεννιάτικα φρούτα και ξηροί καρποί Eloise Harriet Stannard
Χριστουγεννιάτικα φρούτα και ξηροί καρποί Eloise Harriet Stannard
Robert Braithwaite Martineau
Robert Braithwaite Martineau
Το πρωινό των Χριστουγέννων - Καρλ Λάρσον - 1894
Το πρωινό των Χριστουγέννων - Καρλ Λάρσον - 1894
Χριστουγεννιάτικο πάρτι - George Henry Durrie - 1852
Χριστουγεννιάτικο πάρτι - George Henry Durrie - 1852
Χριστουγεννιάτικα δώρα- Hugo Oehmichen - 1882
Χριστουγεννιάτικα δώρα- Hugo Oehmichen - 1882
Nikolai Pimonenko
Nikolai Pimonenko
Χριστουγεννιάτικη ώρα -Eastman Johnson - 1864
Χριστουγεννιάτικη ώρα -Eastman Johnson - 1864
το χριστουγεννιάτικο δέντρο - Albert Chevallier Tayler - 1911
το χριστουγεννιάτικο δέντρο - Albert Chevallier Tayler - 1911
Χριστουγεννιάτικοι επισκέπτες Frederick Daniel Hardy - 1869
Χριστουγεννιάτικοι επισκέπτες Frederick Daniel Hardy - 1869
παραμονή χριστουγέννων John Sargent Noble
παραμονή χριστουγέννων John Sargent Noble
Κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο - Franz Skarbina - 1892
Κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο - Franz Skarbina - 1892
ανάμνηση των Χριστουγέννων - Antonio Garcia y Mencia
ανάμνηση των Χριστουγέννων - Antonio Garcia y Mencia
Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τον πιο διάσημο ελληνικό  χριστουγεννιάτικο πίνακα
Το 1872 ο Νικηφόρος Λύτρας ζωγράφισε μια ομάδα παιδιών διαφόρων εθνικοτήτων να λένε τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα. Αρκούσε αυτό το έργο για να αποδοθεί στον κορυφαίο Έλληνα καλλιτέχνη ο τίτλος του «ζωγράφου των Χριστουγέννων». 
Το 1872 ο Νικηφόρος Λύτρας ζωγράφισε μια ομάδα παιδιών διαφόρων εθνικοτήτων να λένε τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα. Αρκούσε αυτό το έργο για να αποδοθεί στον κορυφαίο Έλληνα καλλιτέχνη ο τίτλος του «ζωγράφου των Χριστουγέννων».

23 Δεκεμβρίου 2014

Καλές Γιορτές σε όλους

Ευχόμαστε σε εσάς και στις οικογένειές σας 

Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά.

Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων 1ου Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίου



22 Δεκεμβρίου 2014

Χριστουγεννιάτικη γιορτή. Ένα μεγάλο ευχαριστώ...


 
 
Η χριστουγεννιάτικη γιορτή και το χριστουγεννιάτικο παζάρι τέλειωσε.
Ήταν πολύ όμορφα. Μικροί και μεγάλοι διασκέδασαν όλοι μαζί...
Αρκετοί άνθρωποι δούλεψαν, πρόσφεραν και γενικότερα συνέβαλαν στην προετοιμασία και στην υλοποίηση της γιορτής. 
 
Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ:
- στη φιλαρμονική του Δήμου η οποία ανταποκρίθηκε για ακόμα μια φορά στην πρόσκλησή μας και μας χάρισε ωραίες μελωδίες
- στον κο Μανίκα Κώστα και τα παιδιά της κιθάρας,
- στην κα Ρουσάκη Ελευθερία και τα παιδιά του θεατρικού για την όμορφη παράσταση
- στον κο Μπάτα Γιώργο για τις όμορφες κατασκευές και τα χριστουγεννιάτικα στολίδια
- στην κρουασαντερί LA CROISSANTERIE -Κώστα Βάρναλη 2-4, Χαλάνδρι,για τους καφέδες που πρόσφερε για τη λαχειφόρο,
- στο φούρνο Κλεοπάτρα Δαναίδων 35, Χαλάνδρι, για τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα που μας πρόσφερε
- στα καταστήματα ΒΕΝΕΤΗ Α. Παπανδρέου 8, Χαλάνδρι και  Κηφισίας 98, Χαλάνδρι, για όλες τις λιχουδιές τους
- και περισσότερο σε όλους τους γονείς,τους δασκάλους,την νηπιαγωγό και τον διευθυντή του σχολείου για την πολύτιμη βοήθεια τους στην προετοιμασία του παζαριού, χωρίς αυτούς  η πραγματοποίηση του δεν θα ήταν εφικτή.
Και του χρόνου...
 
 

21 Δεκεμβρίου 2014

Η πιο ειλικρινής απάντηση στην ερώτηση «Υπάρχει Άι Βασίλης;»

Η πιο ειλικρινής απάντηση στην ερώτηση «Υπάρχει Άι Βασίλης;»


Πριν μερικά χρόνια, η Λούσι, η κόρη της Αμερικανίδας συγγραφέως Martha Brockenbrough είχε αρχίσει να ψυλλιάζεται ότι κάτι δεν πάει καλά στην ιστορία με τον Άγιο Βασίλη. Εκείνη τη χρονιά, η μικρή αντί για μια λίστα με τα δώρα που θα επιθυμούσε, είχε γράψει στο γράμμα της προς τον αγαπημένο άγιο των παιδιών μόνο μια ερώτηση «Είσαι πραγματικά ο Άγιος Βασίλης;». Αυτή είναι η απάντηση που έγραψε για λογαριασμό του η μητέρα της και είχε δημοσιευτεί στους New York Times.

«Αγαπητή Λούσι,

Σε ευχαριστώ για το γράμμα σου. Έκανες μια πολύ σωστή ερώτηση: ‘Είσαι ο Άι Βασίλης;’

Ξέρω ότι εδώ και πολύ καιρό το αναρωτιέσαι, αλλά ήθελα η απάντησή μου να είναι πολύ προσεκτική κι έπρεπε να σκεφτώ καλά τι θα σου πω.

Η απάντηση είναι όχι. Δεν υπάρχει ο Άι Βασίλης.

Είμαι όμως το άτομο που γεμίζει την κάλτσα σου με δώρα. Επίσης διαλέγω και τυλίγω τα πακέτα που βρίσκεις κάτω από το δέντρο, με τον ίδιο τρόπο που η μαμά μου το έκανε για μένα, όπως και η δική της μαμά για εκείνη (και ναι, βοηθάει κι ο μπαμπάς).

Φαντάζομαι πως κάποια μέρα θα το κάνεις κι εσύ για τα παιδιά σου και ξέρω ότι θα σου αρέσει να τα βλέπεις να τρέχουν προς το χριστουγεννιάτικο δέντρο το πρωί των Χριστουγέννων. Θα σου αρέσει να τα βλέπεις να κάθονται μπροστά στο δέντρο και τα προσωπάκια τους να φωτίζονται από τα λαμπιόνια του.

Όμως αυτό δεν θα σε κάνει Άι Βασίλη! Ο Άγιος Βασίλης είναι κάτι μεγαλύτερο και αυτό που κάνει διαρκεί περισσότερο από τη ζωή του καθενός μας. Είναι κάτι πολύ απλό αλλά και πολύ σημαντικό. Μαθαίνει στα παιδιά πώς να πιστεύουν σε κάτι που δεν έχουν ποτέ δει ή αγγίξει.

Είναι πολύ σπουδαία και σημαντική δουλειά αυτή. Στην πορεία της ζωής σου θα χρειαστείς αυτή την ικανότητα να πιστεύεις: στον εαυτό σου, στους φίλους σου, στα ταλέντα σου και στην οικογένειά σου. Επίσης, θα χρειαστεί να πιστέψεις σε πράγματα που δεν μπορείς να μετρήσεις ή να κρατήσεις στα χέρια σου. Μιλάω για την αγάπη, αυτή τη σπουδαία δύναμη που θα φωτίσει μέσα σου τη ζωή, ακόμα και στις πιο σκοτεινές και κρύες στιγμές.

Ο Άι Βασίλης είναι ένας δάσκαλος κι εγώ υπήρξα μαθήτριά του και τώρα ξέρεις το μυστικό για το πώς κατεβαίνει μέσα από όλες αυτές τις καμινάδες την παραμονή των Χριστουγέννων: τον βοηθάνε όλοι οι άνθρωποι που γέμισαν την καρδιά τους με χαρά χάρη σ’ εκείνον.

Με τις καρδιές γεμάτες, άνθρωποι σαν τον μπαμπά σου κι εμένα, αναλαμβάνουμε με τη σειρά μας να βοηθήσουμε τον Άι Βασίλη να κάνει μια δουλειά που διαφορετικά θα ήταν αδύνατο να έρθει εις πέρας.

Έτσι λοιπόν, όχι, δεν είμαι ο Άι Βασίλης. Ο Άι Βασίλης είναι αγάπη και μαγεία και ελπίδα και ευτυχία. Ανήκω στην ομάδα του και πλέον ανήκεις κι εσύ.

Σ’ αγαπώ για πάντα

Η μαμά»

-------------------------------
από το imommy.gr

27 Νοεμβρίου 2014

Φοβάσαι να αλλάξεις...

Φοβόμαστε να αλλάξουμε επειδή πιστεύουμε ότι μετά από την πολλή προσπάθεια και τις θυσίες ξέρουμε τον κόσμο μας, τον κόσμο του σήμερα.
Και ακόμη και αν αυτός ο κόσμος μπορεί να μην είναι ο καλύτερους από όλους τους κόσμους και ακόμη και αν δεν είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι με αυτόν, τουλάχιστον αυτός ο κόσμος δεν θα μας δώσει άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις.
Δεν έχουμε και άδικο.
Δεν θα είχαμε άδικο.
Όταν θα είναι απαραίτητο, θα κάνουμε κάποιες μικρές προσαρμογές ώστε τα πάντα να συνεχίσουν να είναι τα ίδια.
Βλέπουμε πως τα βουνά μένουν πάντα στην ίδια θέση. Βλέπουμε πως τα δέντρα που καλλιεργούμε όταν μεταφυτεύονται συνήθως πεθαίνουν.
Και λέμε: «Θέλουμε να είμαστε σαν τα βουνά και τα δέντρα. Στερεά και αξιοσέβαστα».
Ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας, ξυπνάμε σκεπτόμενοι:
 «Μακάρι να ήμουν σαν τα πουλιά, που μπορούν να επισκεφτούν τη Δαμασκό και τη Βαγδάτη και να επιστρέψουν όποτε εκείνα θέλουν.»
 ή
«Μακάρι να ήμουν σαν τον άνεμο, γιατί κανείς δεν ξέρει από πού προέρχεται , ούτε πού πηγαίνει, και μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση χωρίς να χρειαστεί ποτέ να δώσει εξηγήσεις.»
Την επόμενη μέρα ωστόσο θυμόμαστε ότι τα πουλιά πάντα προσπαθούν να ξεφύγουν τόσο από τους κυνηγούς όσο και από τα μεγαλύτερα πουλιά. Και ότι ο άνεμος κάποιες φορές μπορεί ναπαγιδευτεί σε μια δίνη και να καταστρέψει τα πάντα γύρω του.
let-go-3
Είναι ωραίο να ονειρευόμαστε πως  θα έχουμε άπλετο χρόνο στο μέλλον για να ταξιδέψουμε και ότι μια μέρα αυτό θα γίνει. Αυτό μας χαροποιεί, γιατί γνωρίζουμε πως είμαστε ικανοί να κάνουμε περισσότερα από αυτό.
Το να ονειρεύεσαι δεν ενέχει κινδύνους. Το επικίνδυνο είναι η προσπάθεια να μετατρέψεις τα όνειρα σου σε πραγματικότητα.
 
 Λάθος!
____
  ~ Paulo Coelho

18 Νοεμβρίου 2014

Ένας μπαμπάς εξομολογείται στο γιο του

Αφιερωμένο εξαιρετικά στους μπαμπάδες της  νέας εποχής, που έσπασαν το στερεότυπο του αυστηρού, επικριτικού και απόμακρου πατέρα και στηρίζουν τους γιους και τις θυγατέρες τους με τρυφερότητα, στοργή και συναισθηματική γενναιοδωρία!
--------------
Άκουσέ με γιε μου
Σου μιλάω την ώρα που κοιμάσαι, με τη μικροσκοπική σου γροθιά χωμένη κάτω από το μάγουλό σου και τις ξανθές μπούκλες σου κολλημένες στο ιδρωμένο μέτωπό σου. Γλίστρησα σαν κλέφτης στο δωμάτιό σου. Λίγα λεπτά νωρίτερα, καθώς καθόμουν και διάβαζα την εφημερίδα μου στη βιβλιοθήκη, με πλημμύρισε ένα κύμα τύψεων. Γεμάτος ενοχές έτρεξα στο προσκεφάλι σου.
Να τι σκεφτόμουν γιε μου: ήμουν αυστηρός απέναντί σου. Σε μάλωσα την ώρα που ετοιμαζόσουν για το σχολείο, επειδή έπλυνες βιαστικά το πρόσωπό σου. Σε κατσάδιασα επειδή δεν καθάρισες σχολαστικά τα παπούτσια σου. Σου έβαλα τις φωνές επειδή έριξες μερικά από τα πράγματά σου στο πάτωμα.
Στο πρωϊνό σε  μάλωσα πάλι για διάφορα. Εφτυνες το φαγητό σου και λέρωνες το τραπεζομάντηλο. Ακουμπούσες τους αγκώνες σου στο τραπέζι, έβαζες πολύ βούτυρο στο ψωμί σου. Κι όταν, καθώς άρχιζες να παίζεις με τα παιχνίδια σου κι εγώ ετοιμαζόμουν να φύγω για τη δουλειά, γύρισες και μου κούνησες το χέρι λέγοντας “γειά σου μπαμπάκα“, εγώ σκυθρωπά σου απάντησα: “Μην καμπουριάζεις!”.
father-by-nitin-badhwar
Η ίδια ιστορία συνεχίστηκε και το βράδυ. Καθώς πλησίαζα στο σπίτι μας, σε παρακολουθούσα να παίζεις με τους βόλους σου πεσμένος στα τέσσερα. Υπήρχαν τρύπες στις κάλτσες σου. Σε ταπείνωσα μπροστά στους φίλους σου όταν σου ζήτησα να με ακολουθήσεις αμέσως στο σπίτι. Οι κάλτσες κοστίζουν κι αν ήσουν αναγκασμένος να πληρώσεις γι΄ αυτές, τότε θα ήσουν πιο προσεκτικός! Σκέψου γιε μου να το ακούς αυτό από τον πατέρα σου!
Λίγο αργότερα, καθώς διάβαζα στη βιβλιοθήκη,  ήρθες μέσα δειλά, μ΄ ένα πληγωμένο βλέμμα στα μάτια σου. Οταν σε κοίταξα πάνω από την εφημερίδα μου ενοχλημένος για τη διακοπή, εσύ δίστασες. “Τι θέλεις;” ρώτησα ανυπόμονα. Δεν είπες τίποτα, μόνο έτρεξες με ασυγκράτητη ορμή προς το μέρος μου, τύλιξες τα χέρια σου γύρω από το λαιμό μου, με φίλησες και τα μικρά σου χέρια με αγκάλιασαν σφιχτά, με μια στοργή πηγαία και θεϊκή,  που η αδιαφορία μου δεν κατάφερε να σβήσει. Και μετά έφυγες και ανέβηκες τρέχοντας τη σκάλα.
father-daughter-by-ranhar2Γιε μου, λίγα λεπτά αργότερα η εφημερίδα γλίστρησε από τα χέρια μου. Ο τρόμος με κατέκλυσε. Πού με οδηγούσε η συνήθεια; Αυτή μου η συνήθεια να βρίσκω λάθη, να κατακρίνω, να επιπλήττω, αυτή είναι  η ανταμοιβή σου που είσαι ένα μικρό αγόρι. Δεν είναι πως δεν σ΄αγαπώ, είναι που έχω μεγάλες προσδοκίες από την παιδική σου ηλικία. Σε  κρίνω με γνώμονα τα δικά μου χρόνια.
Και υπάρχουν τόσο αληθινά καλά κι ευγενικά στοιχεία πάνω σου. Η καρδούλα σου είναι μεγάλη και λαμπερή σαν την αυγήπου χαράζει πέρα από τους λόφους. Γι΄ αυτό έτρεξες να μ΄ αγκαλιάσεις και να με καληνυχτίσεις μ΄ ένα φιλί. Τίποτε άλλο δεν έχει σημασία απόψε. Ηρθα στο προσκεφάλι σου μέσα στο σκοτάδι και γονάτισα δίπλα σου ντροπιασμένος.
Πώς να εξιλεωθώ; Ξέρω πως δεν θα καταλάβαινες τίποτα απ΄όλα αυτά αν σου ΄λεγα όταν ήσουν ξύπνιος. Από αύριο θα γίνω ένας αληθινός μπαμπάκας! Θα γίνω φίλος σου και θα υποφέρω όταν υποφέρεις, θα γελάω όταν γελάς. Θα δαγκώνω τη γλώσσα μου κάθε φορά που έρχονται στα χείλη μου λόγια γεμάτα ανυπομονησία. Θα επαναλαμβάνω στον εαυτό μου μέχρι να το εμπεδώσω: “Είναι απλά ένα μικρό παιδί, είναι απλά ένα μικρό αγόρι!”.
Φοβάμαι πως με τη φαντασία μου σ΄ έβλεπα σαν άντρα. Κι όμως, όπως σε βλέπω τώρα γιε μου κουλουριασμένο κι αποκαμωμένο στο κρεβατάκι σου, συνειδητοποιώ πως είσαι ακόμα μωρό. Χτες ακόμα ήταν που βρισκόσουν στην αγκαλιά της μητέρας σου, με το κεφαλάκι σου γερμένο στον ώμο της. Απαιτούσα πολλά, πάρα πολλά.
  ~ Από το βιβλίο του Dale Carnegie, How to enjoy your life and your job, (Pocket, 1990). Στο β΄μέρος του βιβλίου ο Carnegie αναδημοσιεύει το παραπάνω κείμενο, που έγραψε ο δημοσιογράφος G. Livingstone Lard για το αμερικάνικο περιοδικό People’s Home Journal και το οποίο αναδημοσιεύτηκε στο Reader’ s Digest και σε δεκάδες  άλλα έντυπα.  Το βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Λιβάνη με τον τίτλο Πώς να απολαμβάνετε τη ζωή και τη δουλειά σας.
Mάλιστα  με αφορμή το παραπάνω κείμενο,  ο Carnegie σχολιάζει χαρακτηριστικά: “Αντί να καταδικάζουμε τους ανθρώπους, ας προσπαθήσουμε να τους καταλαβαίνουμε. Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε γιατί έπραξαν όπως  έπραξαν. Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό και έξυπνο από την κριτική. Ταυτόχρονα γεννάει συμπάθεια, επιείκεια και καλοσύνη. Το να γνωρίζεις τα πάντα σημαίνει να συγχωρείς τα πάντα…..Μην κριτικάρετε, μην καταδικάζετεμην παραπονιέστε!”.
___________
  Πηγή: newagemama.com
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

16 Νοεμβρίου 2014

Κηπουρική στον κήπο του σχολείου

Την Κυριακή 9/11/2014 παρά την κακοκαιρία των προηγούμενων ημερών ο  καιρός ήταν εξαιρετικός για κηπουρική στον κήπο του σχολείου. Γονείς και παιδιά καθαρίσαν το πίσω μέρος του κήπου από κλαδιά και υπολείμματα των εργασιών μόνωσης που είχαν γίνει στο σπιτάκι το καλοκαίρι, ξεχορταριασαν το χώρο γύρω από τα φυτά και  επεξεργάστηκαν το κομπόστ που χρησιμοποιήθηκε για να εμπλουτιστεί το έδαφος. Επίσης δημιουργήθηκε ένας επιπλέον χώρος για την υποδοχή του κομπόστ και προετοιμάστηκε ένα κομμάτι για σπορά. 
Η μικρούλα μανταρινιά μας έχει ένα μανταρίνι και στο λαχανόκηπο ωριμάζουν δύο μεγάλες κολοκύθες. 













08 Νοεμβρίου 2014

6 χρόνια αφότου ένα αγόρι είδε μερικούς νταήδες να παρενοχλούν ένα συμμαθητή του

Μια μέρα, όταν πήγαινα πρώτη γυμνασίου, είδα ένα παιδί από την τάξη μου να πηγαίνει με τα πόδια στο σπίτι από το σχολείο. Το όνομά του ήταν Κάιλ. Φαινόταν σαν να κουβαλούσε μαζί του όλα τα βιβλία του. Σκέφτηκα, «Γιατί κάποιος να κουβαλάει μαζί του κάθε μέρα όλα τα βιβλία του; Θα πρέπει να είναι φυτό!»

Είχα προγραμματίσει όμορφα το Σαββατοκύριακο μου. Το Σάββατο το βράδυ θα πήγαινα σε ένα πάρτι και το απόγευμα της Κυριακής θα συναντιόμασταν με τους φίλους μου να παίξουμε ποδόσφαιρο στο γήπεδο.
Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος που τέλειωσε επιτέλους άλλη μια δύσκολη εβδομάδα, για αυτό και δεν του έδωσα περισσότερο σημασία. Σήκωσα τους ώμους μου και συνέχισα τον δρόμο μου.
Καθώς περπατούσα, είδα μια ομάδα παιδιών να τρέχουν προς το μέρος του. Τον πλησίασαν, πέταξαν τα βιβλία από τα χέρια του, του έβγαλαν τα γυαλιά του και τον έσπρωξαν με δύναμη. Το αγόρι προσγειώθηκε άσχημα στο χώμα.
bullying-2
Τον κοίταξα και είδα αυτή την τρομερή θλίψη στα μάτια του. Τον λυπήθηκα. Όταν τα αγόρια έφυγαν, τον πλησίασα για να τον βοηθήσω. Σέρνονταν στο χώμα ψάχνοντας τα γυαλιά του. Δεν δυσκολεύτηκα να δω ένα δάκρυ να κυλάει από τα μάτια του.
Τη στιγμή που του έδινα τα γυαλιά του, μου είπε «Αυτοί οι τύποι είναι ηλίθιοι. Δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν στη ζωή τους και ασχολούνται συνέχεια μαζί μου.»
Φόρεσε τα γυαλιά του, με κοίταξε και μου είπε «Σε ευχαριστώ!» Για πρώτη φορά τον είδα να χαμογελάει.
Ήταν ένα από εκείνα τα χαμόγελα που έδειχναν πραγματική ευγνωμοσύνη. Τον βοήθησα να μαζέψει τα βιβλία του, και τον ρώτησα πού έμενε. Όπως αποδείχθηκε, το σπίτι του ήταν πολύ κοντά στο δικό μου, οπότε τον ρώτησα γιατί δεν τον είχα δει ποτέ ξανά στο παρελθόν.
Μου είπε ότι πριν πήγαινε σε ιδιωτικό σχολείο. Δεν είχα κάνει ποτέ παρέα με κάποιον που πήγαινε σε ιδιωτικό σχολείο.
Πήρα από τα χέρια του τα μισά βιβλία του και ξεκινήσαμε να προχωράμε προς τα σπίτια μας. Σε όλη τη διαδρομή δεν σταματήσαμε να μιλάμε. Τελικά ο Κάιλ ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον παιδί και μου άρεσε η παρέα του.
Τον ρώτησα αν ήθελε να παίξει ποδόσφαιρο τη Κυριακή με μένα και με τους φίλους μου. Δέχτηκε με χαρά. Κάναμε παρέα όλο το Σαββατοκύριακο και όσο περισσότερο τον γνώριζα, τόσο πιο πολύ μου άρεσε να κάνω παρέα μαζί του. Αλλά και οι φίλοι μου είχαν την ίδια άποψη με μένα.
bullying-1
Τη Δευτέρα το πρωί ήρθε στο σχολείο κουβαλώντας πάλι όλα τα βιβλία του.
Τον σταμάτησα και του είπα χαμογελαστός «Πω πω φίλε, με αυτό που κάνεις κάθε μέρα με τα βιβλία σου, δεν θα αργήσεις να αποκτήσεις μυς σε όλο σου το σώμα» . Εκείνος γέλασε και μου έδωσε να κουβαλήσω τα μισά από τα βιβλία του.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών στο σχολείο, ο Κάιλ και εγώ, γίναμε οι καλύτεροι φίλοι. Τελειώνοντας το Λύκειο αρχίσαμε να σκεφτόμαστε το κολέγιο.
Ο Κάιλ ήθελε να πάει στο Georgetown ενώ εγώ σκεφτόμουν πολύ σοβαρά το Duke. Ήξερα ότι τα χιλιόμετρα δεν θα μπορούσαν να σταθούν ποτέ εμπόδιο στη φιλία μας.
Εκείνος ήθελε να γίνει γιατρός και εγώ ήθελα να πάω στη Γυμναστική ακαδημία.
Όταν ήρθε η μέρα της αποφοίτησης ο Κάιλ ήταν αυτός που θα εκφωνούσε τον αποχαιρετιστήριο λόγο της τάξης μας. Τον πείραζα όλη την ώρα για αυτό. Του έλεγα με χαμόγελο πως ήταν φυτό αλλά η αλήθεια ήταν πως χαιρόμουν πολύ με τη επιτυχία του.
Όταν σηκώθηκε για να ξεκινήσει τον λόγο του, τον κοίταξα περήφανος. Αυτό το παιδί βρήκε πραγματικά τον εαυτότου κατά τη διάρκεια του γυμνασίου. Όλα τα παιδιά τον αγαπούσαν. Ακόμη και τα κορίτσια.
Στέκονταν εκεί όρθιος μπροστά σε όλους και έμοιαζε δυνατός, ανίκητος και πολύ όμορφος. Του πήγαιναν τα γυαλιά του. Η αλήθεια είναι ότι τα δυο τελευταία χρόνια έβγαινε περισσότερα ραντεβού από έμενα. Εντάξει, ίσως για αυτό να τον ζήλευα. Λιγάκι!
Όταν ξεκίνησε να μιλάει μπορούσα να καταλάβω ότι ήταν νευρικός. Κόμπιαζε. Σηκώθηκα όρθιος και του χαμογέλασα για να του δώσω κουράγιο. Με κοίταξε και μου ψιθύρισε χαμογελαστός «Σε ευχαριστώ φίλε».
Καθάρισε το λαιμό του και άρχισε.
«Σήμερα θα πρέπει να ευχαριστήσετε πραγματικά όλους όσους σας βοηθήσαν να τα καταφέρετε όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια. Τους γονείς σας, τους καθηγητές σας, τα αδέλφια σας ακόμη και τους οδηγούς των σχολικών λεωφορείων. Αλλά περισσότερο από όλους θα πρέπει να ευχαριστήσετε τους φίλους σας. Είμαι εδώ για να πω σε όλους σας, ότι το να είσαι φίλος με κάποιον είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να του χαρίσεις.
Θα σας πω μια ιστορία..»
Σήκωσα το βλέμμα μου και τον κοίταξα με έκπληξη την ώρα που διηγούνταν σε όλους εκείνη την ιστορία της πρώτης μέρας που συναντηθήκαμε.
builling
Έμεινα με ανοιχτό το στόμα όταν τον άκουσα να λέει ότι είχε προγραμματίσει να αυτοκτονήσει εκείνο το Σαββατοκύριακο.
Μίλησε για το πώς είχε καθαρίσει ντουλάπι του, για να μην το κάνει η μαμά του αργότερα και για το πως μετέφερε όλα τα πράγματα του σπίτι του. Σταμάτησε για λίγο και με κοίταξε χαμογελαστός.
«Ευτυχώς, σώθηκα. Ο φίλος μου με έσωσε από το να κάνω κάτι πολύ άσχημο για μένα και την οικογένεια μου.»
Όλοι τον άκουγαν με κομμένη την ανάσα την ώρα που αυτό το όμορφο, δημοφιλές αγόρι άνοιγε την ψυχή του. Γύρισα και είδα τη μαμά και τον μπαμπά του. Με κοίταζαν χαμογελώντας με ευγνωμοσύνη. Μέχρι τότε δεν είχα καταλάβει πόσο σημαντικό ήταν αυτό που είχα κάνει εκείνο το μεσημέρι της Παρασκευής.
Ποτέ μην υποτιμάτε τη δύναμη των πράξεων σας. Με μια μικρή χειρονομία, μπορείτε να αλλάξετε τη ζωή ενός ανθρώπου. Προς το καλό ή προς το κακό. Με κάποιο, μαγικό τρόπο μας οι ζωές μας μπλέκονται και επηρεάζουν τις ζωές άλλων συνανθρώπων μας. Ας προσπαθήσουμε να είμαστε αυτοί που θα σηκώσουν κάποιον άγνωστο από το χώμα και όχι αυτοί που θα τον ρίξουν σε αυτό..
_____________
  Πηγή: dinfo.gr
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Πρόσκληση για κηπουρική

Την Κυριακή 9/11/2014 στις 11:00 το πρωί, εφόσον ο καιρός μας το επιτρέψει, σας προσκαλούμε μικρούς και μεγάλους, να γνωρίσετε τον κήπο του σχολείου μας και να βοηθήσετε σε εργασίες καθαρισμού και περιποίησης των φυτών. Παρακαλούμε όσοι έχετε τη δυνατότητα, φέρτε μαζί σας εργαλεία κήπου (τσάπες, τσουγκράνες, σκαλιστήρια, κλαδευτήρια, σκούπες, φαράσια κλπ.).

Με εκτίμηση

Η ομάδα φίλων σχολικού κηπου.

06 Νοεμβρίου 2014

1ο Νηπιαγωγείο

Τώρα και το 1ο Νηπιαγωγείο στην δικτυακή ενημέρωση. Όσοι πιστοί προσέλθετε στην διεύθυνση http://1nipiagogeiochalandriou.blogspot.gr/
Ενα μεγάλο μπράβο στις Νηπιαγωγούς για αυτή τους την προσπάθεια !

02 Νοεμβρίου 2014

ΑΛΛΑΓΗ Δ.Σ.



ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ
ΤΟΥ 1ου ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ & 1ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ 42 & ΚΑΡΑΟΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 32, 152 32 ΧΑΛΑΝΔΡΙ



                                                                                         Ημερ/νία :  30 Οκτωβρίου 2014 
                                                                                          Αρ. Πρωτ. : 346/14
Προς
Τους γονείς του 1ου Δημοτικού και
του 1ου Νηπιαγωγείου Χαλανδρίου

Κοινοποίηση
- Κον Βασίλη Κατσάρα, Διευθυντή 1ου Δημοτικού Σχολείου
- Κα Δήμητρα Λιακοτίτη, Προϊσταμένη 1ου Νηπιαγωγείου


ΘΕΜΑ :   ΑΛΛΑΓΗ ΣΧΗΜΑΤΟΣ  ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
                   ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

Αγαπητοί γονείς,

Σας ενημερώνουμε ότι η Γραμματέας  του Δ.Σ. κυρία Μπαλτσαβιά Εύη παραιτήθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων για προσωπικούς λόγους. Την θέση της στο Δ.Σ. κατέλαβε η αμέσως επόμενη επιλαχούσα κυρία Νικολάου Νατάσα.

Η σύνθεση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου έχει ως εξής :

Διοικητικό Συμβούλιο

Πρόεδρος                    Εγγλέζος Σταμάτης                
Αντιπρόεδρος              Ψωμαδέλλη Χρύσα               
Γεν. Γραμματέας         Νικολάου Νατάσα                 
Ταμίας                         Μπογιαντζή Χρυσάνθη          
Μέλη                           Τσομπανέλης  Κώστας          
                                    Ζαραβινού Γιούλη                  
                                    Γεωργιάδη Αναστασία           


 Με εκτίμηση,
_________________________
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων